இடுகைகள்

அக்டோபர், 2025 இலிருந்து இடுகைகளைக் காட்டுகிறது

முதல் காமத்தில் திளைத்த காதலனும் காதலியும்

படம்
  அன்றைய சாயங்காலம், நகரத்தின் ஆரவாரம் அடங்கத் தொடங்கியிருந்தது. அர்ஜுனும் நிலாவும் அவளுடைய சிறிய வீட்டின் பால்கனியில் அமர்ந்திருந்தார்கள். காற்றில் மல்லிகை வாசம் கலந்து வந்தது. நிலா, அர்ஜுனின் தோளில் சாய்ந்தாள். அவளுடைய விரல்கள், அவனின் சட்டையின் விளிம்பில் மெதுவாகத் தடவின. "என்ன யோசிக்கிற?" அர்ஜுன், நிலாவின் தலையை மெதுவாகத் தட்டினான். "நம்ம காதல்தான்." நிலா குரல் தணித்தாள். "சில சமயம் பயமா இருக்கு." "பயமா? ஏன்?" அர்ஜுன் அவளைத் தன் பக்கம் திருப்பினான். அவளின் கண்களில் ஒருவித தயக்கம் தெரிந்தது. "இவ்வளவு நெருக்கம்... இதுக்கு அப்புறம் என்ன?" அவள் பார்வை விலகியது. பால்கனிக்கு வெளியே தெரிந்த இருண்ட மரங்களை வெறித்துப் பார்த்தாள். அர்ஜுன் அவளின் கைகளை எடுத்தான். "என்ன நிலா சொல்ற?" "உடலுறவு பற்றி யோசிக்கிறேன்." அவள் மெதுவாகச் சொன்னாள். "நம்ம ரெண்டு பேரும் இதுபத்தி பேசுனது இல்லையே." அர்ஜுன் ஒரு கணம் அமைதியானான். அவளின் வார்த்தைகள் எதிர்பாராதவை. ஆனால், தவிர்க்க முடியாதவை. "ஆமாம், பேசினது இல்ல....

அத்தியாயம் மூன்று

படம்
Advertisement   காமத்தின் உச்சத்தில், மூவரும் ஒருவரையொருவர் இறுக்கி அணைத்திருந்தனர். புவனாவின் இதழ்களில் கார்த்திகாவின் உமிழ்நீர், டேவிட்டின் வியர்வை. கார்த்திகாவின் கன்னங்களில் புவனாவின் முத்தங்கள், டேவிட்டின் கைகளின் அழுத்தம். டேவிட்டின் உடலில் இரு பெண்களின் கதகதப்பு. இந்த இனிமையான குழப்பத்தில், அறையின் கதவு மெதுவாகத் திறக்கும் சத்தம், ஒரு இடிபோல் ஒலித்தது. நிலவின் மெல்லிய ஒளி, திறந்த கதவு வழியே உள்ளே நுழைந்து, மெல்லிய உருவத்தின் நிழலை அறையின் சுவரில் நீளமாகப் படரச் செய்தது. அந்த நிழல், மெதுவாக அவர்களை நோக்கி நகர்ந்தது. புவனாவும் கார்த்திகாவும் ஒரு கணம் உறைந்து போயினர். அவர்களது கண்கள், அச்சத்தில் விரிந்தன. டேவிட்டின் உடல், ஒரு கணம் இறுக்கமாகியது. "என்ன நடக்கிறது இங்கே?" ஒரு மெல்லிய, ஆனால் உறுதியான குரல், இருளின் அமைதியைக் கிழித்தது. புவனாவின் மார்பில், ஒரு குளிர்ச்சி பரவியது. அவளது நாக்கு, வறண்டது. கார்த்திகாவின் கண்களில், அச்சமும், ஒருவித அதிர்ச்சியும் கலந்திருந்தது. அவர்கள் இருவரும் ஒருவரையொருவர் பார்த்தனர். டேவிட், தனது கண்களை மூடினார். ஒரு நீண்ட பெரு...

அத்தியாயம் இரண்டு

Advertisement   இருள், அறையின் ஒவ்வொரு மூலையையும் மெதுவாக விழுங்கியது. நிலவின் மெல்லிய ஒளி, ஜன்னல் வழியே நுழைந்து, மேசையின் மீது ஒரு நீல நிறப் புள்ளியைத் தீட்டியது. அந்த இருளில், டேவிட்டின் கண்கள், ஒரு பசியுள்ள வேங்கையைப் போல் மின்னின. புவனாவின் இதயம், ஒரு பறவையின் சிறகு அடித்துக் கொள்வதைப் போல் துடித்தது. கார்த்திகாவின் சுவாசம், கனத்தது. "இப்போது... என்ன செய்ய வேண்டும்?" கார்த்திகா, மெல்லிய குரலில் கேட்டாள். அவளது கண்கள், டேவிட்டின் மீது நிலைத்திருந்தன. டேவிட், கார்த்திகாவின் கையைப் பிடித்தார். அவரது விரல்கள், அவளது மெல்லிய விரல்களுடன் பின்னிப் பிணைந்தன. "நாம் மூவரும், ஒருவருக்கொருவர் புதிய உலகங்களைக் காண்பிக்கப் போகிறோம்." அவரது குரல், ஒரு மந்திரத்தைப் போல் ஒலித்தது. அவர் புவனாவை நோக்கித் திரும்பினார். அவளது ஆடை, அவளது தோள்களிலிருந்து நழுவி, மேசையின் மீது கிடந்தது. அவளது மெல்லிய உள்ளாடை, அவளது மார்பை மறைத்திருந்தது. டேவிட், தனது கையை நீட்டி, மெதுவாக அவளது உள்ளாடையின் மீது தடவினார். அவளது முலைக்காம்புகள், அவரது தொடுதலில் இறுக்கமாகின. ஒரு மெல்லிய...